Uiteraard speelt de prijs een zeer grote rol, echter is elke euro die je uitgeeft aan een apparaat die er prachtig uit ziet, echter geen effect heeft of zelfs gevaarlijk is – een euro te veel.
Een goede luchtreiniger moet in eerste instantie doen wat het zegt, en dat is; als de lucht er doorheen wordt gehaald, de lucht ook werkelijk tot een bepaalde maat wordt gereinigd. Deze z.g. “doorgangsefficiency” bepaald hoe effectief de technologie is.
Daarnaast moet het apparaat krachtig genoeg zijn om de gehele ruimte te kunnen behappen en dus ook meer uit de lucht moet halen dan er door de gebruiker wordt toegevoegd, zodat de concentratie verontreiniging gestaag daalt. Een apparaat dat dus een fantastische interne “doorgangsefficiency” heeft, maar alleen de lucht om zich heen behandeld, is dus nutteloos.
Uiteraard speelt gebruikerscomfort ook een zeer grote rol. Zo moet een apparaat dat in een verzorgingstehuis of patiëntenkamer gebruikt gaat worden, een slaapstand hebben en toch nog krachtig genoeg is om de lucht te reinigen, en dus niet meer dan 30 dB(A) aan geluid mag produceren.
Het meest gevoelige voor de juiste keuze ligt bij het punt van de veiligheid van het apparaat. Elk apparaat kan claimen dat het doet wat het belooft, echter tegen welke veiligheidsrisico’s en ook tegen welke kosten. Een HEPA filter die door overmatige vocht nat wordt, kan groei op het oppervlak veroorzaken en daardoor juist muf gaan ruiken (vergelijk met muffigheid van de airco in een auto), of een filter raakt zo snel verstopt dat er geen lucht meer doorheen komt en het gebruik nutteloos wordt. Open UV-C is gevaarlijk voor de ogen en de huid, vandaar dat UV-C nooit door een apparaat heen mag schijnen. Ionisatie kan wel effectief zijn tegen fijnstof, maar de slechtere ionisatie apparatuur kunnen ook ozon veroorzaken en ozon is een gevaarlijk gas voor onze longen. Kortom het is belangrijk te beoordelen of er met name een veiligheidsrisico bestaat als het apparaat ouder wordt, omdat in de praktijk oneigenlijk gebruik (HEPA apparaat in de badkamer) of slecht onderhoud (ionisatie platen niet reinigen waardoor de ionen weer in de ruimte komen) een verhoogd veiligheidsrisico met zich mee brengt.
Als laatste, maar niet als onbelangrijkste; de kosten. Een apparaat kan goedkoop in aanschaf zijn, echter als er elke 3 maanden 3 filters (voorfilter, HEPA filter en een actief koolfilter) moeten worden gekocht voor “maar” 19,95 per stuk, dan tikt dat uiteraard wel aan. Kortom kijk ook naar het energie verbruik en de onderhoudskosten alvorens te beslissen. Filter gebaseerde apparaten zijn het duurst, en ionisatie zijn het goedkoopst, echter hebben ook het grootste veiligheidsrisico. UV-Systemen zonder filters zijn daarin de gulden middenweg, echter bieden ze geen oplossing voor stofdeeltjes.
Opmerkingen
0 opmerkingen